Upadek Mazar-i-Szarif

Upadek Mazar-i-Szarif
Wojna w Afganistanie (2001–2021)
Ilustracja
Zniszczony budynek szkoły
Czas

9 listopada 2001

Miejsce

Mazar-i Szarif, prowincja Balch

Terytorium

Afganistan

Przyczyna

akcja przeciwko talibom

Wynik

zwycięstwo Sojuszu Północnego

Strony konfliktu
Sojusz Północny

 Stany Zjednoczone

 Talibowie
Dowódcy
Sojusz Północny:
Abdul Raszid Dostum,
Ustad Atta Mohammed,
Haji Mohammad Mohaqiq,
USA:
Tommy Franks[1]
nieznani
Straty
38 żołnierzy Sojuszu Północnego[2][3] 90[1]-150[4] zabitych,

~ 150 niepotwierdzonych zabitych[4],
~ 500 jeńców[5]

Położenie na mapie Afganistanu
Mapa konturowa Afganistanu, u góry znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
36°42′N 67°07′E/36,700000 67,116667
Przykładowa ulotka propagandowa.

Upadek Mazar-i-Szarif był wynikiem pierwszej ofensywy, podczas trwającej inwazji na Afganistan w 2001 roku. Atak na miasto rozpoczęły bombowce dokonując masowych nalotów na pozycje obronne talibów. Ich główne siły skoncentrowane były w rejonie Chesmay-e-Safa, ryglując wejście do miasta. 9 listopada, około godzinny czternastej, siły Aliansu Północnego (Sojusz Północny) zaatakowały od południa i zachodu miasto celem opanowania głównych punktów obrony oraz lotniska.

Natrafiono jednak tylko na słabą obronę ze strony talibów. Po 4 godzinach bitwa o miasto zakończyła się. Mazar-i Szarif będące w rękach talibów od 1998 roku, zostało zdobyte[6].

Dowództwo amerykańskie początkowo wierzyło, że miasto pozostanie w rękach talibów w tym oraz następnym roku[7], a ewentualna bitwa będzie długotrwała[5].

Po upadku okolicznych wiosek[8] oraz intensywnych bombardowań lotniczych wokół miasta[9][1][10]ostatnie siły talibów wycofały się z miasta[5][11]. W trakcie walk kilkuset talibów zginęło, a od 500 do 1500 dostało się do niewoli[8][11][5].

Część mediów spoza Stanów Zjednoczonych, zwróciło uwagę, że nie jest do końca jasne, czy atak Sojuszu Północnego zmusił talibów do wycofania się z miasta. Talibowie opuszczali masowo miasta jeszcze na długo przed inwazją[12].

Miasto Mazar-i-Szarif pełni strategiczną rolę w ochronie linii zaopatrzeniowych oraz zapewnia lotnisko dla amerykańskich samolotów[6][13].

  1. a b c M. Ismail Khan: Mazar falls to Alliance: Taliban says they're regrouping. DAWN, 2001-11-10. [dostęp 2009-09-03]. (ang.).
  2. Paul Wolfowitz: Speech. Departament Obrony Stanów Zjednoczonych, 2001-11-14. [dostęp 2009-09-03]. (ang.).
  3. CARLOTTA GALL: A NATION CHALLENGED: MAZAR-I-Szarif; A Deadly Siege At Last Won Mazar-i-Szarif. The New York Times, 2001-11-19. [dostęp 2009-09-03]. (ang.).
  4. a b CARLOTTA GALL: A NATION CHALLENGED: MAZAR-I-Szarif; Conflicting Tales Paint Blurry Picture of Siege. The New York Times, 2001-11-20. [dostęp 2009-09-03]. (ang.).
  5. a b c d Steven Gutkin: Taliban: Key city has fallen. Topeka Capital Journal (The Associated Press), 2001-11-10. [dostęp 2009-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-05)]. (ang.).
  6. a b Opposition troops closing in on Mazar-e-Szarif. CBC News, 2001-11-07. (ang.).
  7. Sean M. Maloney: Afghanistan: From Here to Eternity?. [dostęp 2009-09-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-01-15)]. (ang.).
  8. a b Don Chipman: Air Power and the Battle for Mazar-E Szarif. (ang.).
  9. Taliban braces for battle over Mazar-i-Szarif. The Independent, 2001-10-09. (ang.).
  10. Taliban lose grip on Mazar-i-Szarif. The Guardian, 2001-11-07. [dostęp 2009-09-03]. (ang.).
  11. a b Luke Harding: Fear of Bloodbath as Alliance Advances on Kunduz. The Guardian, 2001-11-23. [dostęp 2009-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-12-05)]. (ang.).
  12. Cara Feinberg, Lindsay Sobel oraz Joanna Mareth: Opportunity and Danger. The American Prospect, 2001-11-15. [dostęp 2009-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-10)]. (ang.).
  13. The Battle for Mazar-i-Szarif. The News York Times, 2001-11-10. [dostęp 2009-09-03]. (ang.).

© MMXXIII Rich X Search. We shall prevail. All rights reserved. Rich X Search